Mavi Nefes

Biraz önce birlikte sarılarak yattık… Mavi Saçlı Çinli Kız’ın kokusunu içime çekerken koskoca bir okyanusu soluyormuş gibi hissettim, bu nedenle bugünkü yazımın adını “Mavi Nefes” koydum.

Mavi Nefes’le hissettiğim : uçsuz bucaksız koskocaman derin bir mavilik ve burada bazen doyasıya nefes alan ve bazen de nefessiz kalan ben…Bebekken beni çok nefessiz bıraktığı oldu; heyecanlandım, üzüldüm, ağladım, endişelendim, korktum, boğuluyormuş gibi çok hissettim. Neyse ki şimdi derin derin nefes alıp onu doyasıya içime çekebiliyorum 🙂 Bu kadar çok heyecanı 7 yıl içinde bana bir çok kez yaşattığı için ara ara kızsam da beni aynı zamanda çok eğittiği ve bana başka açılardan bakmayı öğrettiği için ona minnettarım.

Şeli ve Beşil

Dün akşam “Ich und Kaminsky” isimli bir filmin son kısmına rastladım, en sonunda ünlü ressamların çalışmalarından bir kolaj/animasyon vardı ve birden bizimki neredeyse televizyona yapıştı.  Oradaki yüzleri olmayan iki insan figürüne takıldı, bir kaç kez orayı birlikte izledik. Sonra da bana o figürleri çizdirdi, saçlarını da kendisi çizdi. Yüzleri olmayan insanların birisi kız diğeri erkek oldu, isimlerini de ŞELİ ve BEŞİL koydu 🙂 Sonra onlarla ilgili hikayeler anlatmaya başladı. Onun için önemli olan yüzlerinin ikiye bölünmüş olması; göz, burun, ağız gibi yüzdeki organların olmamasıydı!

Bu resmin bu kadar dikkatini çekmesine çok şaşırmadım aslında çünkü küçüklüğünden beri etraftaki insan figürlerine ve özellikle örneğin vücudu olmayan veya kolu olup, elleri olmayan veya şapkası olup kafası olmayan gibi değişik figürlere ilgisi hayli fazla… Hatta tuvaletlerin kapılarının üzerindeki erkek ve kadın figürlerini görebilmek için her restaurantta masaya oturur oturmaz tuvalete gitmek ister 🙂  Onun sayesinde bu konuda pek çok değişik ve yaratıcı figür olduğunu farkettim. Sadece merak ettiğim; animasyondaki gözleri, ağzı, burnu olmayan bu değişik figürlerin birden neden dikkatini çektiği…Belki de, insanlarla iletişim kurmakta zorlanması ve onları bu haliyle kendisine yakın hissetmesidir, kim bilir ?

Resmi benim yapmamın nedeni, küçüklüğünden beri resim yapmayı istemesine rağmen yapamadığını hissedip hep çekingen davranması… Hatta her bir terapiste gidişimizde -ki en son saydığımda toplam 17 idi sayısı – resim yapmasını isterler ama her seferinde neredeyse çöp adam kıvamında gözlerinden damla yaş akan bir kız çocuğu yapar beyaz kağıda… Sonra terapistler başka başka yorumlarlar bunu..ama ben biliyorum ki aslında o en kolay resmi çizmek ister ve çizdiği resimdeki çocuğu ağlatarak hem farklılık yaratır hem de kendisiyle dalga geçer 🙂 Dolayısıyla; sevdiği resimlerde, o komut veren, ben de resmi çizmeye çalışan anne oluyorum hep, aynen Mavi Saçlı Çinli Kız resimlerindeki gibi.

Not : Animasyonu izlemek isterseniz : Tıklayın

Blue Breath

We cuddled together a moment ago… I felt as if I was breathing in an ocean whole while I inhaled the Mavi Saçlı Çinli Kız’s (Blue Haired Chinese Girl’s) smell. Because of this, I titled today’s writing Blue Breath”.

This is what I felt with the Blue Breath: A deep, vast ocean without bounds and me who, in it, sometimes breathes at ease and sometimes left breathless ?. She left me  breathless many times when she was a baby; I got excited, I got sad, I cried and worried for her, I felt afraid and as if I was drowning. Thankfully I can now breathe her in deeply 😊 Even though I get angry at her from time to time for making me go through all these emotions in seven years, I am also thankful to her for educating me so much and teaching me to look at things from different angles.

Last night I caught the ending of a film called “Ich und Kaminsky”. There was a collage of very famous paintings and I found my little girl nearly glued to the television in an instant. She was fixed on two human ? figures with no faces. We re-winded and watched that part a few times and then she made me draw these figures. She doodled their hair on her own, claimed one of them was female and the other was male and named them ŞELİ and BEŞİL. 😊 After that, she started telling stories about them. What’s important for her was that their faces were split into two and that they didn’t have features like eyes, noses and mouths!

Truth be told, I wasn’t all that surprised to see this picture drawing her attention so much because she has been interested in human ?figures, especially in those who lack features like a man with an arm but without hands or with a hat but without a head, ever since she was a baby. To give an example: Whenever we go to a restaurant, she wants to go to the toilet as soon as we seat ourselves so that she can look at the male and female figures on the bathroom sings 😊 Thanks to her, I discovered that there is a world of different and creative figures out there. I only wonder why she was instantly attracted to the featureless figures she saw in the animation.  Maybe it is that because she has a hard time communicating with people, she feels closer to these figures as they are. Who knows?

The reason why I drew the picture is that even though she wants to draw, she thinks that she cannot and thus acts shyly ever since she was smaller. In fact, every time we go to a therapist (I counted, it was seventeen the last time) they want her to doodle something and she draws on the white paper a stick-like figure with a single teardrop. All the therapists comment on this in different ways, but I know that she actually wants to draw the easiest drawing possible and both makes a difference and makes fun of herself by making the stick figure cry. 😊

P.S: If you want to watch the animation, click here