Mavi Saçlı Çinli Kız uzun hastane süreçlerini 1,5 yaşında bitirdiğinde bana göre mutlu bir bebek olarak evine dönmüştü. Müziği her zaman çok çok sevdi, hala da müzik, ritm, dans onun hayatının bir parçası…Evde, yolda, restaurantlarda her fırsatta müzik dinliyor, hatta her gittiğimiz yerde ilk önce hoparlörün yeri tespit ediliyor. Hoparlör bulununca rahat nefes alınıyor ve müzik eşliğinde dans ediliyor, sonra hayata devam ediliyor.
Müzikli oyuncaklar da hep küçüklüğünün vazgeçilmezleri oldu, hatta bazıları takıntı haline gelmişti. Sürekli o oyuncaklarla oynuyor, müziklerinde dans ediyor, melodilerini mırıldanıyordu. Bazı melodiler aklınıza takılır ya, istemeseniz de beyninizde sürekli çalar, oğlumla arada birbirimize melodiyi hatırlatıp, “Hayıırrrrr, neden hatırlattın şimdi, aklıma takılacak yine!” şeklinde şakalaşırdık. İşte “Çinli Kız” da böyle bir oyuncağın kahramanı, şarkısı hala aklımda 🙂
